Caddesi sokağı garip bir şehir
Nereye aktığı meçhul bir nehir
Yokuşlar vuslatı ettikçe tehir
Kıvranır öz canım kıvranır ruhum.
Ocakta kazanım kaynıyor başka
Olmasa gerektir bu özlem aşka
Bülbüller Hakk deyu düşünce meşke
Kıvranır öz canım kıvranır ruhum.
Taneler etmez mi; parmakta sebat?
Etse de olsaydı şu âlem abat
Semaha durunca cümle cemadat
Kıvranır öz canım kıvranır ruhum.
Avuçlar duaya durduğu anda
Çekilir dermanı, can kalmaz canda
Gelip de Hû kuşu dala konanda
Kıvranır öz canım kıvranır ruhum.