Ne derviş isteriz sahip ne sultan
Ne dert işimize gelir ne derman.
Eğer akl ise kamu pes nedir nefs
Ve ger cism ise külli pes nedir can.
Gülün döküldüğünü eşideli
Çıkıptır gözümüzden bağ u bostan.
Bu ne oddur ki tütününden oldu
Bizim ciğerlerimiz külli biryan.
Cihan sakalımıza güler ü biz
Bir oğlancık gibi peyveste giryan
İmaret kıldığın yavlak aceptir
Bir evi kim oliser sonra viran
Kişi yüz kâfire bir şarda uğrar
Kim olmaz ara yerde bir müselman.
Müselmanlık iline varalım kim
Bulunmaya bu kâfirlerde iman.
Taş altun olmağa mümkündür illâ
Buların tevbesine yoktur imkân.
Bu menzilden sefer kıl kim görüne
Sana ol ilde ibretler firavan.
Sen ihsan ile hayr et kim ölicek
Sana kalmaya illâ hayr ü ihsan.
Eğer şad olur isen gussaya ne
Ve ger gam yer isen ayşe ne noksan.
Gele bir gün ki bir karıncacığın
Cevabın vermeye yüz bin Süleyman.
Bu hub dürleri kim Gülşehri döktü
Meğer kim gönlü oldu bahr-i umman.