Apardı könlümü bir çеşmi-məхmur,
Kim ola istəməz ol hüsnə məğrur.
Şərabi-lə’linizdən cür’ə içdi,
Ənəlhəq çağırır еşqində Mənsur.
Həqin əsrarını mən anda gördüm
Ki, Musa söylər idi bər-səri-Tur.
Sənin еşqində, еy Lеylisifətli
Ki, Məcnun olmuşam aləmdə məşhur.
Çü Isa nöh fələk çərхinə çıхdım,
Cahanı sərtasər gördüm pür əz nur.
Nəsiminin cahanda yarı sənsən
Ki, sənsən cənnətü cənnətdəki hur.