Mən şair deyiləm..

Bu xalq yeddi yerdәn zavala gәldi,

Bu xalqın danışan dili olmadım.

Bu xalqın başına min bәla gәldi,

Mәn ki, dözüb durdum, dәli olmadım,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

Nә günә qoydular torpağı, daşı,

Mәliyi düşmәndi Beyrәklәrinә.

Neçәki, verilib bu xalqın başı

Bu xalqın ağıldan seyrәklәrinә,

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Yazdığım nә varsa bibәrdi, qorxma,

Ölümdü ömrümün sonundakı qәm.

O gülü, bülbülü gözümә soxma

Mәn güldәn, bülbüldәn yaza bilmirәm,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Qardaşın evindә qardaş qәribdir,

Sözümdәn güc almaz yetim-yesirlәr.

Görünür, Allah da üz döndәribdir,

Haçandı açılmır üzümә sirlәr,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Dilimdәn çıxanlar tәzә-tәr deyil,

Kim aşiq olası qara qaşıma?!

Hәr adı Mәhәmmәd-peyğәmbәr deyil,

Adıma aldanıb dönmә başıma,

Dönmә, pir deyilәm, atam-qardaşım,

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Vәtәn tikә-tikә, parça-parçasa,

Ömür deyilәnin sonu borcasa.

Yuxuya gedibsә içimdә qiyam,

Dәrәnin axmağı, çölün dәlisi,

Elin iflәmәsi vә nәsi, nәsi,

Bir dә lap inciyim, nә desәn, oyam, –

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım

 

Әllәrim lazımsa, apar әlimi,

Gözlәrim lazımsa, çıxar gözümü.

Ağlında bir kәlmә sözüm qalıbsa,

Sәn Allah özümә qaytar sözümü,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Bircә nәfәsindәn gәlәn baharın,

O ağac dil açdı, bu daş gül açdı.

Gör nәcә dikәlib içindәn qarın

Şair bu ağacdı, şair bu daşdı,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Halından çıxarıb insanı hәdә,

Boş qalan yurdlarda ulaşır itlәr.

Şair Qarabağda, şair Göyçәdә,

Canını el üçün verәn şәhidlәr,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

İlğımdı sabahdan әl edәn şöhrәt,

Şöhrәtin dalbadal çıxan kitabsa,

Susmağı öyrәdәn, dinmәyi öyrәt,

Goy deyim, şairlik düz etirafsa,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım

 

Kim açıb, açılan bu nә bazardı,

Kim qaldı, kim aldı, satdı, nә bilim?

Hamının canına düşәn azardı,

Addı, mükafatdı,zaddı, nә bilim?

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Qısmәtim ilahi nurdan demәdi,

Nәfsim qayğıların tәlәb meydanı.

El mәni özünә qurban demәdi,

Yolumu gözlәmәz Hәlәb meydanı,-

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım.

 

Ucuz qayğılara qarışdı başım,

Kәmfürsәt baxtımın qulağı karmı?

Mәn şair deyilәm, atam-qardaşım,

Öyrәn gör bu günün şairi varmı?

Oxşar şeirlər