Könlümü dindirir yenə məhəbbət,
Eşqsiz yaşamaq nə çətin olur!-
Nələr bəxş eləmir sənə məhəbbət,
Onun ağısı da şərbətin olur.
Kədər də, həsrət də, nisgil də, qəm də,
Qəlbin atəşində qovrulur, yanır.
Ömür-gün yolunda dara düşəndə,
Məhəbbət ömrünə arxa dayanır.
Həyatda bir kəsi sevə bilməyən,
Daşıya bilərmi insan adını?
Yoxsul belə olsan günün keçər şən,
Olar var-dövlətin yaxşı qadının.
İşığa çıxmazsan yarıb zülməti,
Dost qəlbi yanmasa bir çıraq kimi.
Axı, şöhrət nədir, axı, var nədir,
Olmasa ömrünün yaxın həmdəmi.
1890, (tərcümə: İlyas Tapdıq)