Nizami dühasının tükənməyən sərvəti Şərqdə neçə şairin yapışıbdır qolundan. Füzuliyə, Vaqifə, Vidadiyə min hörmət, Canlı klassikidir Səməd Vurğun bu...

Burnumun ucu göynər yada düşəndə dostlar, Səməd Vurğun adını çəkərəm qürur ilə. Özbəkistan göyləri mənim qəlbimtək dolar Azərbaycandan gələn sevinc...

Demə yetiməm, Ey ciyərparam! Eyləmə dərd, qəm, Ol bir az aram....

Gunəşim bir daha dogmayacaqmı? Vəhşi qaranlığı bogmayacaqmı? Kölgələri şəfəq qovmayacaqmı? Sordum, ümidini qırma dedilər…...

Yazıq səni Bayrağım, endirdilər, öyləmi? Səni yıxıb devirən o zəhərli ruzigar, O haq yeyən haqsızlar, vəhşilər, tanrısızlar Yanar ocağımı da...

Ayrılınca hilal qaşlı yarımdan, Mən yaşlara batdım geymədim əlvan. Düşünüb o yıldız gözləri hər an, Ağlarkən kəndini yorma dedilər. Könül şəkvəsini...

Ey ağalar, məni neçin qınarsız? Eyləsə dərdimə bu dərman elər. Eşqə düşənləri axırda bu dərd, Əridər, incəldər, natəvan elər. Görüm aralıqda yox...

Aşiq bilər məşuqunun halını, Qismət olsa, ələ alaq əlini, Gözləməkdən bimürvətin yolunu, Gözümdə qalmadı qarə, de gəlsin. Bizə sək rəqiblər deyirlər...

Seni boydan boya sevmişim, Ta Kars'a kadar Edirne'den. Topragini, taşini, daglarini Firsat buldukça övmüşüm. Sen vatanimsin, ekmegimsin Duydugum,...

Birgün, bir yağmurla garip garip -Çoluğu çocuğu terk edeceğim.- Bir sevgiyle doymayacak kalbim, anladım Alıp başımı gideceğim. Asır yirminci...