Xurşidbanu Natəvan (1832-1897)-Bahar əyyamıdır, acıldı güllər, ey cavan sənsiz
Bahar əyyamıdır, acıldı güllər, ey cavan sənsiz! Təəccübdür, nədən divanə olmaz Natəvan sənsiz? Nə umidim vusalə, nə fəraqə tabu taqət həm, Gozumdə...
Xurşidbanu Natəvan (1832-1897)-Nə mən olaydım, ilahi, nə də bu aləm olaydı
Nə mən olaydım, ilahi, nə də bu aləm olaydı Nə mən olaydım, ilahi, nə də bu aləm olaydı! Nə də bu aləm əra dil muqəyyədi-qəm olaydı! Nə hicr atəşinə...
Xurşidbanu Natəvan (1832-1897)-Eylər
Könül, qanın gözümdən navəki-qəmzən rəvan eylər, Məsəldir mərdüm içrə: "Məst olan, əlbəttə, qan eylər". Könül, bil kim, o çeşmi məst olub...
Xurşidbanu Natəvan (1832-1897)-Qərənfil
Səni kimdir sevən bica, qərənfil? Sənə mən aşiqi-şeyda, qərənfil! Səni gülşən ara aşüftə gördüm, Yəqin bildim tutub sevda, qərənfil! Belə pəcmürdə...